Met beide beentjes op de grond! - Reisverslag uit Ardsley, Verenigde Staten van Roeleke Munster - WaarBenJij.nu Met beide beentjes op de grond! - Reisverslag uit Ardsley, Verenigde Staten van Roeleke Munster - WaarBenJij.nu

Met beide beentjes op de grond!

Door: Roeleke

Blijf op de hoogte en volg Roeleke

02 Juni 2014 | Verenigde Staten, Ardsley

Maandag 2 juni 2014 22:19, zittend in bed.

KvK - Hallo Wereld

Hallo wereld, wereld,

de wereld is van mij.

Er is ruimte zat,

dus kom er lekker bij.

Hallo wereld, wereld,

de wereld is voor jou
.
Er zijn wel duizend kleuren

veel meer dan rood, wit, blauw…

Lieve allemaal,

Daar was ik weer! Alweer bijna drie weken geleden dat ik voor het laatst een blog postte, en ondertussen is er al wel weer het één en ander gebeurd. Ondanks dat het leven hier nu heel normaal is geworden voor me, is het soms goed om weer even te ”landen”, en te realiseren hoe gaaf en bijzonder het eigenlijk is.

Het weekend van Tony zijn verjaardag was enorm relaxed en leuk. Ik heb de kinderen alleen gehad gedurende het weekend, en dat ging meer dan prima. Iedereen die ooit au pair is geweest -niet allemaal tegelijk- zal beamen dat het heerlijk is als beide ouders de deur uit zijn. Tony is natuurlijk bijna altijd thuis, en zeker in het weekend is het een drukte van jewelste. Begrijp me niet verkeerd; ik vind het heerlijk als Kelly en Tony thuis zijn, en ik helemaal vrij ben in het weekend, maar het was eigenlijk heel leuk om eens een weekend met de kinderen alleen te hebben. De dagen vlogen voorbij, en vooral het logeren in de speelkamer was een groot succes. Mijn eigen nachtrust was natuurlijk wel een beetje naar de knoppen, maar voor één weekendje kon ik dat nog wel handelen.

In de week daarna hebben we van alles gedaan. Voetbal, gym, speel afspraakjes, zwemmen, naar de speeltuin en nog veel meer. Wat voor mij persoonlijk echter het hoogtepunt was, was de ontmoeting in de city met kennissen van mama -en papa-. Ad en Elly stuurden me een berichtje met de vraag of we op donderdag of vrijdag konden afspreken. Na overleg met Kelly en Tony kon ik vrijdag al op tijd richting de city vertrekken, en dus kon ik ze ontmoeten om samen uit eten te gaan. Dat is waanzinnig raar; dat je mensen uit Ens gaat ontmoeten hier in New York City. We hebben elkaar ontmoet in een park vlakbij het station, en zijn daarna naar het restaurant gelopen. Ontzettend veel gepraat over de reis die ze aan het maken waren (samen met Elly haar broer en zijn vrouw), maar ze waren ook erg nieuwsgierig naar mijn verhalen. Want; hoe werkt dat nou als je bij mensen in huis woont, en voor de kinderen zorgt, en -allemaal- ook je eigen leven hebt…? We hebben heerlijk gegeten in een Italiaans restaurant (op aanbeveling van Kelly en Tony), en ontzettend veel gepraat.

Na het eten zijn zij weer vertrokken naar hun appartement, en ben ik weer naar huis gegaan. Toen ik naar het station terug liep, met een paraplu boven mijn hoofd, had ik ineens even zo’n momentje van ”landen”. Want; hoe gaaf is dat eigenlijk? In de regen door New York City sjouwen, op weg naar het station, om vervolgens een goed uur later weer in je eigen bed te stappen? Voor mij al zo gewoon, maar eigenlijk natuurlijk best bijzonder. Ad en Elly, en Cor en Mary: bedankt voor de leuke avond, het was een vreemde gewaarwording, maar ontzetten leuk en gezellig!

Die zondag ben ik weer de city in geweest, maar dit keer ”gewoon” met Mandy. ’s Middags zou ik een cluster meeting hebben, met mijn organisatie. En niet zomaar eentje; we zouden dit keer naar een Broadway show gaan genaamd ”Beautiful”. Dat is een musical over het leven van Carole King. Ik had gevraagd of Mandy ook mee mocht (zij is hier met een andere organisatie), en na goedkeuring van mijn counselor, heb ik haar dat gegeven als cadeautje omdat ze het al een heel jaar had volgehouden hier, en er ook nog een jaar aan vast gaat plakken. We zijn ’s morgens al met de trein de stad in gegaan, en hebben lekker genoten van het heerlijke weer -en de fijne sfeer die dat met zich meebrengt- in de city. Beetje in een park rondhangen, beetje winkelen, beetje rondslenteren… Je kent het wel! Om 15:00 begon de musical, en daarna zijn we weer richting huis vertrokken om bij mij thuis sushi te eten. Al met al een super geslaagde dag, zo’n Broadway show is zeker een aanrader!

Maandag de 26e was het Memorial Day. Een soort van 4 mei in de USA, maar hier heeft wel iedereen elk jaar vrij! ’s Morgens heb ik even de kinderen gehad, maar ’s middags lekker aangerommeld. Het weer was prachtig, en ik heb heerlijk met de familie opgetrokken. Sommige meiden kijken me aan alsof ze water zien branden, als ik vertel dat ik in mijn vrije tijd (!!!) nog met de familie op stap ga. Voor mij ligt dat totaal anders; ik vind het heerlijk om zo af en toe even met z’n allen wat te doen. Gewoon omdat het leuk en gezellig is! Bevestigd maar weer hoe enorm gezegend ik ben met dit gezin, en hoe makkelijk dingen dus blijkbaar gaan hier. Neemt niet weg dat ik ook heus geniet van mijn vrije tijd, en dat ik het ook heerlijk vind om even níet voor de kinderen te hoeven zorgen.

Afgelopen weekend heb ik met Mandy (alweer? Ja: alweer!) de city onveilig gemaakt. We zijn zaterdagochtend vertrokken, en hebben het ons eerst maar eens gemakkelijk gemaakt op een zeer aangenaam terras. Daarna ons hotel opgezocht, en even heerlijk bijgekomen van al dat harde werken. Op een gegeven moment moest er natuurlijk toch weer iets gedaan worden, en dus heb ik het jongste broertje van Tony -die woont in de city- maar eens gevraagd waar we moesten zijn. We hebben hem en zijn vrienden toen opgezocht in een bar aan de andere kant van de stad. Super leuke avond gehad! Nadat we met Austin nog uit eten geweest zijn, hebben Mandy en ik nog een bar opgezocht. Bandje viel een beetje tegen, en aantal mensen in die toko al helemaal. Toen dus maar vertrokken naar onze kamer, om fijn eventjes bij te kunnen slapen.

Zondagochtend bestond uit slapen, luid doen, slapen, liggen, slapen, klaar maken, en toch nog even liggen… Ja, het is allemaal niet niks hoor, zo’n city trip! Om 11:00 moesten we uit checken, en zijn we richting het Yankees stadion gaan lopen. Ergens halverwege besloten we dat het tijd was voor een lunch. Op een terras. In de zon. Met een cocktailtje erbij. Gewoon. Omdat het kon! Daarna hadden we geen zin meer om verder te lopen -pokke-eind!- dus maar een taxi genomen. De hele middag hebben we met 200 andere au pairs in het Yankees stadion doorgebracht. Super lekker weer erbij (verbranden maar) en dus een absolute topafsluiter van ons weekendje in de city. Na de wedstrijd nog een andere vriendin van ons opgezocht, en nog even een drankje gedaan in een bar. Daarna naar huis, en het weekend echt helemaal afgesloten met sushi. Lijkt ondertussen bijna een traditie voor Mandy, Clara en mij te worden. Al drie (of vier?!) weken op rij sushi bij ons thuis gedaan op zondagavond; ik vind het altijd een meraaaaaakels fijne afsluiter.

Nou, en nu dus gewoon weer aan het werk met z’n allen. Het is heerlijk weer hier, en ik hou ervan! Lekker veel buiten spelen met de kinderen, en alles ziet er nou eenmaal mooier uit als de zon schijnt. Ik hoop dat het in Nederland ook een beetje lekker weer is (ach, eigenlijk kan het me ook niet zo heel veel schelen hoor…)! Dat was hem wel weer voor nu, tot de volgende keer maar weer!

Liefs xxx Roeleke

  • 03 Juni 2014 - 07:55

    Karin:

    Dat heb je allemaal weer mooi omschreven Roeleke :)
    Zo ver weg en toch dichtbij, keep going !
    xx

  • 03 Juni 2014 - 08:56

    Marlies:

    Wat kan je toch leuk schrijven over je belevenissen daar !
    Je geniet met volle teugen !!! SUPER !

  • 03 Juni 2014 - 16:42

    Ad En Elly:

    Hallo Roeleke,
    Gisteren weer geland op vaderlandse bodem. En ja, wat was het leuk, mooi en gezellig om je in die fantastische stad te ontmoeten! Gisteren meteen met je moeder gebeld. Tja...ze kan niet wachten om ook te gaan :-) Onze reis is verder prachtig verlopen. Veel gezien en meegemaakt. We blijven je wel volgen hoor!!
    Oja....de postbode is vandaag geweest......;-)
    Lieve groet van ons uit Ens

  • 03 Juni 2014 - 21:30

    Loes Wink:

    Hoi roeleke, je hebt maar een zwaar leven nietwaar? Ik meende dat je ook een soort scholing moest doen daar? Geniet werk ze, is er al een partner die interessant kan zijn? :)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Roeleke

Na mijn afstuderen ga ik -hopelijk- straks in mei (2013) naar the States om daar voor een jaar als au pair aan de slag te gaan. Een droom die eindelijk uit gaat komen; spannend maar enorm gaaf!

Actief sinds 10 Jan. 2013
Verslag gelezen: 768
Totaal aantal bezoekers 34105

Voorgaande reizen:

15 Januari 2016 - 01 Juli 2016

Au Pair in Shanghai

17 November 2013 - 16 December 2015

Au pair in the States!

Landen bezocht: