Nederland, Kindergarten en bezoek!

17 september 2014 08:51, zittend aan bureau

Goedemorgen allemaal!

Zoooooooooo: dat is lang geleden zeg! Ik had gehoopt om vrij snel na mijn vakantie in Nederland een update te plaatsen, maar laten we het erop houden dat het er simpelweg niet van gekomen is. Niet dat het hier nou 24/7 gekkenhuis is, maar wel weer genoeg te doen in ieder geval. Vakanties, visite, verjaardagen en andere leuke dingen zijn voorbij gekomen in de afgelopen acht weken. Dus voordat je verder leest… Zet dat bakkie koffie maar, want je zult het nodig hebben!

Ten tijde van mijn laatste update gingen de kinderen naar zomerkamp toe op hun -oude- school. Ze waren daar van 9:00-12:00, en begonnen -bijna- elke dag in hun badpak/zwembroek onder de sproeiers. Daarna werd er gespeeld, gelezen, gesnackt en meer. Ze hebben dat zes weken gedaan, en hebben het enorm naar hun zin gehad. De laatste dag van kamp, was tevens hun laatste dag op deze school, want na de zomer zouden ze gaan beginnen op hun nieuwe ”grote” school. Afscheid nemen dus van alles en iedereen, best gek ook voor mij. Ik heb via deze school veel mensen leren kennen, en vond het altijd prettig om in school te zijn. Voor mij dus ook een beetje afscheid nemen. Er werd me nog even stevig op het hart gedrukt door -zo ongeveer- iedereen dat we vooral nog eens langs moesten komen: we zullen zien!

In de laatste week voordat we allemaal op vakantie zouden hadden de kinderen geen kamp meer. Wel was er voor mijn jongetje nog een lerares beschikbaar om hem te ”begeleiden” met wat we dan ook zouden gaan doen. (Vraag me niet waarom…) Gelukkig was dat een enorm leuke vrouw, en hebben we van maandag tot woensdag elke ochtend met haar opgetrokken. Één ochtend speeltuin, één ochtend zwembad en de laatste ochtend bij ons thuis. Erg gezellig gehad met haar, en de kinderen vonden het ook wel oké!

Op donderdagochtend 7 augustus heb ik ’s morgens HEEL vroeg de familie naar het vliegveld gebracht. Ze zouden om 6:15 vliegen naar Florida. Helaas misten ze hun vliegtuig (typisch, maar wel sneu!) en dus hebben ze nog eens tot 10:00 zitten wachten op hun vlucht. Ik heb ondertussen het hele huis opgeruimd, alle was weg gewerkt, mijn laatste boodschappen gedaan, een paar vriendinnen gedag gezegd en ’s avonds een drankje bij de buren gedaan. Vrijdag moest ik ook nog bijna de hele dag wachten, maar om 16:45 vertrok ik dan eindelijk richting het vliegveld. Ik had een nachtvlucht van NYC naar Amsterdam. Ik vloog om 20:00 plaatselijke tijd weg, en kwam om 9:45 Nederlandse tijd aan. In die tijd krijg je het diner voorgeschoteld (23:00 uur), vervolgens (00:00) worden lichten gedimd: tijd om te slapen. Waarna je om 2:30 uur alweer aan je ontbijt kunt beginnen. Want, anderhalf uur later sta je weer aan de grond, en is het ineens bijna 10:00 uur.

Nou goed, in ieder geval een goede vlucht gehad, na alle consternatie om mijn vlucht om te boeken. Ik heb niet -echt- geslapen tijdens de vlucht, maar door alle adrenaline was dat ook niet echt nodig. Na alle ellende op zo’n vliegveld (vooral het wachten op mijn baggage), had ik papa, mama en Louis rond 11:30 gevonden. Toen naar huis, en eerst een lekker Nederlands -hard- broodje met kaas!

Nadat ik mijn koffers overhoop had getrokken in de bijkeuken, om souvenirs uit te kunnen delen, gingen pa, ma en Louis even nappen. Dus kon ik de hort op. De buren, de eerste vrienden en natuurlijk ook even naar oma. Die wist niet beter dan dat ik zondag aan zou komen, dus dus was totaal overrompeld. Maar gelukkig ook wel blij om me te zien. Daarna door naar Vera haar verjaardag. Zo gek om gewoon weer binnen te stappen bij Ilona, net alsof er niks gebeurd is. Wat op zich ook zo is natuurlijk, maar toch… Na het eten ging het lichtje uit, en dus was ik onderweg naar huis. Maar ja: slapen is ook zo zonde van je tijd als je maar een weekje in Nederland bent, dus hup: door naar de volgende set vrienden. Uiteindelijk zaterdagnacht tot na 4-en in de kroeg gezeten, dus toen was ik wel blij dat ik eindelijk in mijn Nederlandse bedje lag.

Zondagmorgen ging de wekker, dat was even schrikken. Ik dacht dat ik moest werken, maar vroeg me af waar ik dan in hemelsnaam was?! Oh ja: ik ben op vakantie in Nederland, ik lig in mijn eigen bed, thuis, in Ens! Waarom gaat dan die wekken al zo idioot vroeg? AAAAH, ik wou naar de kerk! Nou, hup eruit dan maar, na 4,5 uur slaap. De hele zondag ook weer op pad geweest om vrienden op te zoeken. Opa heeft ’s avonds bij ons gegeten, en daarna ben ik héél even gaan liggen voor een powernap. Daarna toch nog maar weer op de fiets, door de regen, naar vrienden toe. Want: slapen doe ik in New York wel weer!

Eigenlijk bestond de hele week uit het bezoeken van vrienden, en het doen van leuke dingen. Enige minpuntje: de tandarts. Ik mocht maandag even mijn gezicht laten zien, maar mocht donderdag ook gelijk weer terugkomen. Ze hadden me zo gemist daar! Even twee gaatjes laten vullen, zodat ik weer met een gezond gebit terug naar New York kon. Verder heb ik met heel veel mensen bijgepraat, gelachen en geouwejeweetweldingest. Zaterdagavond nog naar de verjaardag van Femie geweest, zodat ik alle ooms en tantes van papa’s kant ook even kon zien. Daarna nog even gedag zeggen in de kroeg, en uiteraard lag ik toen ook weer rond 4-en in bed. Die zondagochtend hoefde ik niet naar de kerk, maar moest er wel weer op tijd uit: op naar het vliegveld, terug naar huis!

Ook die vlucht ging prima, en ik heb zelfs geslapen (kater+slaaptekort van de hele week!) in het vliegtuig. Tony stond op het vliegveld om me op te halen, maar het duurde werkelijk een EEUWIGHEID voordat ik eens door die douane heen was. Niet omdat ik er nou zo crimineel uit zag (alhoewel: dat oog van me…), maar omdat het gewoon GI-GA-GAN-TISCH druk was, en er dus een hele lange rij stond. Tegen 18:30 eindelijk terug thuis: ook weer heel fijn! Kindertjes gelijk maar blij gemaakt met een aantal Jip en Janneke souvenirs, en even met z’n allen gegeten. Daarna spullen uitgepakt, en mijn bed in… Want: maandagochtend riep de plicht gewoon weer!

Die week hebben we eindelijk de formulieren voor mijn verlenging in orde gemaakt, want dat was beetje onderop de stapel geraakt zeg maar. Gelukkig kon het allemaal nog, en heb ik toevallig van de week bericht gehad van de organisatie dat het allemaal goedgekeurd is! Dus: jullie hebben daar in Nederland voorlopig echt nog geen last van me…!

Verder was het gelijk weer een drukke week. Kelly vloog dinsdagochtend naar Chicago, en Tony en de kinderen zijn die vrijdag ook die kant op gegaan. Ze hebben daar samen het weekend doorgebracht, en de kinderen konden zo eigenlijk eens zien waar mama dan altijd heen gaat als ze op reis gaat naar Chicago. (Het hoofdkantoor van het bedrijf waar Kelly werkzaam is zit in Chicago, dus ze gaat er elke maand minimaal één keer heen.)

Die week daarna kwamen de ouders van Kelly weer op bezoek: yay! We hebben ze dinsdag opgehaald vanaf het vliegveld, en ze bleven tot de woensdagochtend daarna. Donderdag 28 augustus was het Kelly haar verjaardag. Kelly heeft de middag vrij genomen, dus ze kon even met de kinderen naar de speeltuin. Ik en Cheryl hebben toen boodschappen gedaan voor het diner, en ’s avonds hebben we met z’n vijven gegeten. Gezellige en leuke avond gehad!

Zondag 31 augustus was onze buurman jarig. We hebben met één stel buren enorm veel en leuk contact. De kinderen spelen erg leuk samen, en in de zomermaanden hebben we elkaar heel veel gezien omdat we veel buiten waren. De buren vierden zijn verjaardag maandags (nog een ”holiday” hier in de USA), en wij waren ook allemaal uitgenodigd. Gezellig om zo de zomer af te sluiten!

Want: die dinsdag ging het gebeuren… De tweeling ging naar de ”grote school”! Kindergarten it is! De eerste 2,5 week was om rustig aan in te komen, maar vanaf vandaag zijn de kinderen elke dag van 8:45-14:45 in school. Dat betekent dat mijn leven er enorm anders uit gaat zien. Ik weet nog niet zo goed wat ik met al die tijd moet, maar voor de komende tijd lijkt het erop dat ik me nog niet hoef te vervelen. De kinderen vinden Kindergarten geweldig, en zijn heel blij dat ze EIN-DE-LIJK hele dagen mogen. We gaan zien hoe snel ze kunnen wennen aan het volle en langere programma. Komt vast helemaal goed: ik vind het zelf nog een beetje raar om ze zo’n stuk van de dag niet te hebben. Maar ook ik zal er vast snel genoeg aan wennen!

Nadat Frank en Cheryl weer vertrokken waren, kwam Tony zijn vader mijn zijn vriendin op bezoek voor een kleine week. Altijd leuk om deze mensen weer even te zien en spreken! Ze hadden kaarten van Tony gekregen voor het tennistoernooi de US OPEN, en verder zijn ze het weekend in Philadelphia geweest. Al met al hebben we ze dus niet zo heel veel gezien, maar het was leuk om ze weer even te spreken. De vriendin van Tony zijn vader komt oorspronkelijk uit Duitsland, heeft 20 jaar in Italië gewoond en woont nu al sinds weet-ik-hoe-lang in Florida. Altijd leuk om naar haar verhalen te luisteren, en ze is altijd enorm geïnteresseerd in anderen. Leuk gezelschap dus, ook al was het ook goed om de kelder weer voor mezelf te hebben.

Ondertussen zijn er in de afgelopen weken/maanden ook een aantal vriendinnen vertrokken terug naar huis. Natuurlijk hoort het erbij, en ik ga over een ruim jaar ook gewoon terug… Maar toch is het gek om gedag te zeggen. Met sommige blijf je wel contact houden, en misschien zoek je mekaar nog eens op. Maar de kans dat je elkaar niet meer gaat zien is ook groot. Best vreemd om eerst zoveel te delen, en zo ineens bijna niks meer.

Het is trouwens nog niet gedaan met bezoek de komende tijd. Morgen komt de eerste au pair van het gezin -Chrissie- aan, om ons gezelschap te houden voor ongeveer 10 dagen. Ze is al sinds vorige week in de USA, maar heeft eerst een rondtrip gedaan aan de west kust. Morgen vliegt ze deze kant op, en ga ik haar ophalen met de kinderen. We hebben steeds meer contact gekregen nu deze trip in zicht kwam, en ik zie er erg naar uit om haar te ontmoeten. We hebben een aantal leuke dingen op de planning, en ook de kinderen zien er naar uit om haar weer te zien. Ik ben benieuwd hoe ze gaan reageren op haar, maar ik vertrouw erop dat het wel goed komt. Volgens mij klikt het tussen Chrissie en mij wel, en dat scheelt denk ik al een hoop! Aankomend weekend komt er ook nog een vriendin van Kelly op bezoek met haar dochter: volle bak dan dus! Leuk om haar ook weer even te zien…

Voorlopig dus nog genoeg leuke dingen in het verschiet. Ik ben benieuwd hoe de verandering in mijn ritme uit gaat pakken, maar dat zal allemaal wel loslopen. Altijd wel wat te beleven hier in de Wenzel familie!

Geniet van het mooie weer daar, en tot later maar weer!

Liefs XXX