At the famliy! :)

20 november 2013 23:08, in de hotelkamer van een paar andere meiden.

Vandaag is er eigenlijk weinig spannends gebeurd, en toch ga ik jullie gewoon weer keurig lastig vallen. Ten slotte is er niemand verplicht om mijn onzin te lezen, dus geen geklaag achteraf! ;)

Vanmorgen was ik alwéér voor de wekker wakker. Het begint ondertussen een beetje eng te worden; normaliter heb ik daar echt helemaal GEEN last van. Het zal wel te maken hebben met de jetlag, het vreemde bed en mijn twee kamergenoten. Als het nog drie dagen aanhoudt denk ik toch dat ik naar de dokter moet!

We hadden vanmorgen eerst weer een bijeenkomst met Joan, onze introductieleider. Dat was nog wel te doen, zij doet het erg leuk. Ze is streng (GEEN telefoons/telefoons tijdens de bijeenkomsten), maar wel rechtvaardig en gezellig. Ze probeert er samen met ons echt wat van te maken. Ze leert ons van alles over hoe Amerikanen denken, wat ze belangrijk vinden en hoe wij ons daaraan aan kunnen passen. Maar… na de eerste pauze kregen we les over EHBO bij kinderen. MIJN HEMEL, wat een ellende! Die beste mensen zullen hun kennis vast met de beste bedoelingen van de wereld met ons willen delen, maar goeie genade wat saai! Alles wat ze zeiden, stond ook keurig in de powerpoint presentatie, en tot overmaat van ramp hadden we allemaal ook een prachtige uitdraai gekregen van die presentatie. De grootste uitdaging was om niet in slaap te vallen gedurende deze lessen. Om 15:30 was daar gelukkig Joan weer om ons uit onze winterslaap te halen.

Tegen 18:30 waren we helemaal klaar met het programma, en gingen we eten. BIG AMERICAN PIZZA it was! Haha, prima te doen. Zeker met de cheesecake die we toe kregen. Het eten is hier sowieso best prima; genoeg vers fruit, lekkere groenten, prima vlees en er is overal meer dan genoeg van.

Na het eten heb ik mijn koffer vast ingepakt, want morgen verlaten we om 8:00 de kamer en kunnen dan niet meer terugkomen. Om 20:30 had ik afgesproken met Natalia uit Costa Rica en Neli uit Duitsland. Met die meiden, en nog wel een paar, trek ik de afgelopen dagen veel op. Natalia is echt (ECHT) nog gekker dan ik, en vooral nog veel (ECHT WAAR) luidruchtiger dan ik. Neli en ik moeten soms zo hard om haar lachen dat het pijn doet. We gingen samen met nog een Natalia (uit Brazilië) naar het zwembad en de sauna. Even lekker niks… Toen we in het zwembad aankwamen zaten er een paar meiden in het zwembad, en ook de saune werd bezet door een aantal au pairs. Het heeft ons slechts 5 minuten gekost om ze weg te jagen. Ik gok dat het iets te maken had met ons luide gelach, bij deze: sorry dames!

Nu zit ik op de kamer van Neli, Natalia (uit Brazilië) en Christel (ook uit Brazilië dacht ik). Ook Natalia uit Corsa Rica is aangesloten, en we zitten allemaal kansloos achter onze laptop. Maar ondertussen wordt er genoeg geouwejeweetwelst en enorm gelachen. Tot grote ergernis van de mensen in de kamer naast ons (mijn kamer). Zij proberen te slapen, maar als je weet hoe hard ik kan lachen, en dat dan vermenigvuldigd met 36, dan heb je ongeveer het niveau van geluid dat we hier zo af en toe produceren. Ach, een dingetje hou je dames. Ergert u niet, verwondert u slechts!

Morgen hebben we nog een aantal bijeenkomsten, en om 15:00 zullen we de introductieweek afsluiten. Dan zullen we allemaal vertrekken richting onze families. Ik heb het goed voor mekaar; ik word namelijk gewoon opgehaald hier in het hotel, en hoef maar 15 minuten te rijden. Er zijn meiden die eerst nog een paar uur moeten vliegen en dan nog opgehaald moeten worden, en weer moeten dealen met een nieuwe tijd. Daar heb ik gelukkig geen last van; lucky me!

Voor nu is het wel weer genoeg. Ik kan nu even niet op internet, dus ga proberen om het morgen op mijn weblog te zetten. Nu gauw naar mijn eigen kamer en lekker slapen! Morgen weer vroeg dag, met vele nieuwe indrukken!

Tot de volgende knoop!
XXX



22 november 2013 10:00, op de bank in „mijn huis” voor het komende jaar.

Today is a gift, that’s why we call it „the present”…

Gisteren was een lange, enerverende en gekke dag. We begonnen de dag heel normaal met een ontbijt, en om 8:00 moesten we allemaal in de zaal zijn waar Joan ons steeds van alles en nog wat vertelt over het leven als een Amerikaanse au pair. De informatie die ze gisteren gaf was oké, maar veel dingen wist ik al. Tegen 12:00 hebben we weer gezamenlijk gegeten, voor de laatste keer…

Om 14:00 vertrokken -onder leiding van Joan- de eerste meiden. Sommige meiden moesten naar een treinstation, anderen naar een vliegveld en ik bleef samen met een paar andere meiden achter in de lobby van het hotel om te wachten op onze families. Heel gek om nu alweer afscheid te moeten nemen van mensen. In slechts 4 dagen zijn een aantal meiden me al dierbaar geworden, en die laat je dan nu weer gaan. Wie weet zoeken we elkaar nog eens op, maar de meeste ga ik waarschijnlijk niet meer zien. Kelly zou me tegen 17:00 ophalen, dus ik had -nadat de ander meiden waren vertrokken- nog tijd zat om even te Skypen. Een hele tijd met Sanne zitten kletsen, en daarna nog even met mama en Louis.

Om 17:02 was Kelly er om me op te halen: EINDELIJK! Ik heb me prima vermaakt tijdens de introductie, maar had nu ook wel zin om naar mijn familie te gaan. In de auto gezellig zitten kletsen met Kelly, en onderweg nog even een stop gemaakt om wijn te halen, me like!!! Eenmaal aangekomen in het huis moesten de kinderen wel even aftasten. Het was tijd voor ze om in bad te gaan, te eten en dan lekker te gaan slapen. Audra vroeg op een gegeven moment of ik degene was die voor hun zou zorgen, als Marielle straks weg gaat. Toen ik dat bevestigde moest ze het laten bezinken; je zag haar denken… Vind ik dat eigenlijk wel leuk? Haha, komt vast allemaal goed, ik geef ze voorlopig nog maar gewoon even de ruimte; ze komen vanzelf naar mij toe.

*ondertussen zijn we alweer wat uurtjes verder: 17:26 zittend op mijn bed*

Nog even over gisteravond… Kelly heeft de kinderen in bed gedaan, en Marielle heeft me mijn kamer laten zien. Toen heb ik eerst mijn spulletjes uitgepakt, mijn kasten ingeruimd en wat rondgescharreld in mijn kamer. Tegen 20:00 ben ik weer naar boven gegaan, en hebben we met z’n drieën gegeten: groene asperges, bloemkoolmoes (lekker!!!) en zalm uit de gril. Heerlijk gegeten (én gedronken), en ondertussen geklets over van alles en nog wat. Tony komt als het goed is straks pas thuis; dus dan ga ik hem voor het eerst ontmoeten.

Vanmorgen was ik natuurlijk weer veel te vroeg wakker. (Nu wordt het echt een beetje eng, denken jullie ook niet…?!) Om 7:30 ging ik naar boven, en om 8:00 was ik lekker even helemaal alleen. Kelly en Marielle gingen samen met de kinderen naar de tandarts, dus ik had het rijk alleen. Even rustig gedoucht en wat aangerommeld. Om 10:30 nam Marielle me mee naar school op de kinderen weer op te halen.

Nadat we de tweeling opgehaald hadden zijn we naar het zwembad gereden. De zwemcoach wilde me graag ontmoeten, en Marielle heeft me alles laten zien. Dat moet goed gaan volgende week, hoop ik! Toen in één ruk door naar de speciale verrassing die Marielle de kinderen beloofd had: frozen yoghurt. Oftewel: SOFTIJS! Omdat we al een heel tijdje onderweg waren begonnen de kinderen steeds meer aan me te vragen en tegen me te kletsen; erg leuk.

Na een rondleiding van Marielle (ik heb nu echt geen idee meer waar alles zit, maar dat terzijde) gingen we naar gym. De tweeling krijgt 45 minuten les in de gymzaal, en ze vinden het geweldig. Vooral de trampoline is groot favoriet! Om er zeker van te zijn dat ze straks écht compleet uitgeput zijn, hebben we ze nog meegenomen naar een speeltuin. Haha, machtig om met dat kleine spul te spelen. Ik geniet enorm van de kinderen, ze zijn echt lief, schattig en enorm beleefd! Bij pijntjes of tranen zoeken ze nog wel Marielle op, maar ze accepteren het als ik ze wil helpen, en ze komen ondertussen al vaak langs om even te knuffelen; zo schattig! :)

Nu ben ik even naar mijn eigen kamer gegaan, ten slotte was vandaag nog mijn „vrije” dag. Even bijkomen van alle indrukken en nieuwe dingen terwijl ik dit zit te schrijven. Omdat Tony nog niet thuis is moet ik nog even wachten op mijn WIFI, maar ik hoop dat het van het weekend nog gaat lukken om dit blog te posten. Anders mag ik misschien wel even de laptop van Marielle gebruiken; we zullen het zien!

Ik ga nu weer even naar boven, tijd voor cadeautjes had ik bedacht!!! Tot de volgende knoop!

Liefs xxx