HAPPY NEW YEAR
Door: Roeleke
Blijf op de hoogte en volg Roeleke
01 Januari 2014 | Verenigde Staten, Ardsley
Woensdag 1 januari 2014 1:23 zittend in bed.
Grateful!!!
Lieve allemaal,
Hier even een nieuw berichtje vanuit het prachtige Amerika! Het is een gekke en rare tijd geweest hier: veel ziekte en -relatief- veel tranen. Maar toch: ik geniet nog steeds… Sorry, mocht al het goede nieuws je ondertussen vervelen: leer gerust verder, er komt genoeg gezeik en gezeur deze keer!
Vlak voor de kerst werd ik ziek: echt ziek! Overgeven midden in de nacht, hele dag slapen en beroerd opstaan; alles erop en eraan! Niet leuk, vervelend en ronduit saai… Maar gelukkig was ik er met Kerst weer bovenop. Ik ben geweldig verwend door mijn lieve host parents. Veel te gek, maar ik kreeg van hun: een -super gave!- pet, een speakerset -awesome geluid!-, UGGS, douchegel enzo, een geurtje en bioscoop kaartjes! Super leuk om te krijgen, en ook super leuk om te merken dat mijn cadeautjes voor hun in goede aarde vielen. Voor Kelly had ik een set met douchegel, massage olie en body lotion gekocht, en een leuk en toepasselijk boek. Voor Tony had ik een leuke DVD gevonden, en een geurtje… Lekker veilig; maar toch gewaardeerd! Voor de kinderen had ik een leuk boek uitgezocht. Al met al een leuke Kerst gehad. De vader van Tony, en zijn nieuwe vriendin waren hier, erg gezellig! (En van 24-25 december was ook Tony zijn jongste broer-tje- hier!) Toch was de avond van Kerst (de 25e) best een beetje gek… Tranen waren er in overvloed omdat ik stiekem toch mijn eigen plekje miste, maar ook omdat ik me juist zo enorm thuis voel hier. Een dubbel gevoel, wat zorgde voor de nodige tranen. Gelukkig: geen probleem om dat te delen met Kelly en Tony! Ik hou van deze mensen alsof ik ze al jaren ken… Alles gaat zo makkelijk, net alsof ik al jaren onderdeel ben van de familie. Dat is een absolute zegening, en ik ben daar enorm dankbaar voor. Ik zie om me heen dat meiden het ook heel anders treffen, en dat maakt me extra dankbaar voor mijn situatie!
Na de Kerst werd ik opnieuw ziek. De vader van Tony en zijn vriendin gingen donderdagochtend na Kerst weg, en die avond kwamen Kelly haar ouders aan. Wat een lieve en warme mensen!!! Anders dan Tony zijn familie, ook al zijn dat OOK leuke en fijne mensen… De ouders van Kelly zijn toch anders: warmer… liefdevoller… makkelijker… anders! Nadat zij goed en wel aangekomen waren werd ik opnieuw ziek. Zondag na Kerst heb ik de hele dag geslapen, en ook de maandag heb ik vooral in bed doorgebracht. Daarna toch een beetje geprobeerd om Kelly haar ouders te ontlasten, door de kinderen weer bezig te houden. Gelukkig voel ik me sinds dinsdag (oudejaarsdag) weer een klein beetje beter.
Ik merk ondertussen aan de kinderen dat ze steeds meer aan me gewend raken. Heel bijzonder: ze kiezen mij zelfs boven hun geliefde poppop en mimi (opa en oma), en dat doet me veel!!! Poppop en mimi zijn hun „Best Friends For Ever!” en dat ze dan dingen van mij aannemen, en niet van hun… dat doet me goed! Niet dat ik de ouders van Kelly minderwaardig vind: juist niet!!! Maar, het geeft me een goed gevoel dat ze beter naar mij luisteren bij pijntjes e.d. dan naar hun. Ook al zijn opa en oma hun „besties for life…” Ik ben er "altijd", en het lijkt erop dat ze zich dat gaan beseffen. En God… wat HOU ik van deze kinderen ondertussen! De tijd van uittesten lijkt voorbij, maar natuurlijk blijven het kinderen. Maar het is fijn om te merken dat ze mij accepteren als hun verzorgende… Het klinkt misschien dom of raar, maar de bevestiging van deze twee kinderen maakt me gelukkiger dan de bevestiging van Kelly en Tony. Hun support heb ik al sinds het begin, de liefde van de kinderen heb ik écht moeten winnen!
Nu vanavond was gek. Ik had het in het zin om samen met Kelly haar moeder oliebollen te bakken, maar door mijn ziek zijn is het daar helaas niet van gekomen. Toch heb ik dat echt gemist dit jaar! Papa met zijn ontelbare hoeveelheid oliebollen, en de verkoop die ik dan altijd begeleid. Het is een soort traditie, waar ik veel over gesproken heb hier! Daarnaast was het jammer dat er in de buurt geen vuurwerk afgestoken werd! Ik ben samen met Tony heel even naar buiten gegaan, en we hebben op het Deck wat vuurwerk gekeken en geluisterd, maar is nog niet eens een tiende van wat er in Ens altijd te zien en te horen is… Kun je nagaan hoe weinig er hier aan gedaan werd. En toch… Heb ik genoten van dezel „simpele” Oud en Nieuw. We hebben heerlijk gegourmet met z’n allen, en waardevolle herinneringen met elkaar gedeeld. Pap: 4 jaar geleden, toen wij Oud en Nieuw met jou in het ziekenhuis vierde… Toen was de tweeling net geboren, en vierden Kelly en Tony Oud en Nieuw ook in het ziekenhuis: gek hé?!
Nu ga ik lekker slapen, en verwacht niet teveel van het nieuwe jaar. Het wordt hoe dan ook een enorme belevenis: ik ben mijn droom achterna gegaan, en nu is het mijn taak om er echt iets van te maken! Ik heb het enorm getroffen met mijn lieve host family, maar dat is niet alles. Ik moet naast hun ook een sociaal leven op zien te bouwen, en ik ben hard bezig om er iets van te maken. Ik zei al tegen mama en een aantal andere lieve vrienden dat ik er graag een extra jaar aan vast zou plakken. Die mogelijkheid heb ik, maar ik moet eerst maar eens zien hoe alles loopt. Als alles goed blijft gaan, behoort verlengen zeker tot de mogelijkheden! Ook al was oma Ens het daar niet mee eens… Haha, vanavond Skypen met mijn lieve oma van 86: ONBETAALBAAR!!!
Lieve mensen, geniet van al het moois wat 2014 jullie gaan brengen, en leer van alle lastige momenten die op jullie wegen zullen komen! Ik denk aan jullie, ook al zit ik 6000 km verderop! Ook al ben ik ver weg; ik vergeet jullie niet!!!
Liefs en een dikke nieuwjaarskus!!!
XXX Roeleke
Grateful!!!
Lieve allemaal,
Hier even een nieuw berichtje vanuit het prachtige Amerika! Het is een gekke en rare tijd geweest hier: veel ziekte en -relatief- veel tranen. Maar toch: ik geniet nog steeds… Sorry, mocht al het goede nieuws je ondertussen vervelen: leer gerust verder, er komt genoeg gezeik en gezeur deze keer!
Vlak voor de kerst werd ik ziek: echt ziek! Overgeven midden in de nacht, hele dag slapen en beroerd opstaan; alles erop en eraan! Niet leuk, vervelend en ronduit saai… Maar gelukkig was ik er met Kerst weer bovenop. Ik ben geweldig verwend door mijn lieve host parents. Veel te gek, maar ik kreeg van hun: een -super gave!- pet, een speakerset -awesome geluid!-, UGGS, douchegel enzo, een geurtje en bioscoop kaartjes! Super leuk om te krijgen, en ook super leuk om te merken dat mijn cadeautjes voor hun in goede aarde vielen. Voor Kelly had ik een set met douchegel, massage olie en body lotion gekocht, en een leuk en toepasselijk boek. Voor Tony had ik een leuke DVD gevonden, en een geurtje… Lekker veilig; maar toch gewaardeerd! Voor de kinderen had ik een leuk boek uitgezocht. Al met al een leuke Kerst gehad. De vader van Tony, en zijn nieuwe vriendin waren hier, erg gezellig! (En van 24-25 december was ook Tony zijn jongste broer-tje- hier!) Toch was de avond van Kerst (de 25e) best een beetje gek… Tranen waren er in overvloed omdat ik stiekem toch mijn eigen plekje miste, maar ook omdat ik me juist zo enorm thuis voel hier. Een dubbel gevoel, wat zorgde voor de nodige tranen. Gelukkig: geen probleem om dat te delen met Kelly en Tony! Ik hou van deze mensen alsof ik ze al jaren ken… Alles gaat zo makkelijk, net alsof ik al jaren onderdeel ben van de familie. Dat is een absolute zegening, en ik ben daar enorm dankbaar voor. Ik zie om me heen dat meiden het ook heel anders treffen, en dat maakt me extra dankbaar voor mijn situatie!
Na de Kerst werd ik opnieuw ziek. De vader van Tony en zijn vriendin gingen donderdagochtend na Kerst weg, en die avond kwamen Kelly haar ouders aan. Wat een lieve en warme mensen!!! Anders dan Tony zijn familie, ook al zijn dat OOK leuke en fijne mensen… De ouders van Kelly zijn toch anders: warmer… liefdevoller… makkelijker… anders! Nadat zij goed en wel aangekomen waren werd ik opnieuw ziek. Zondag na Kerst heb ik de hele dag geslapen, en ook de maandag heb ik vooral in bed doorgebracht. Daarna toch een beetje geprobeerd om Kelly haar ouders te ontlasten, door de kinderen weer bezig te houden. Gelukkig voel ik me sinds dinsdag (oudejaarsdag) weer een klein beetje beter.
Ik merk ondertussen aan de kinderen dat ze steeds meer aan me gewend raken. Heel bijzonder: ze kiezen mij zelfs boven hun geliefde poppop en mimi (opa en oma), en dat doet me veel!!! Poppop en mimi zijn hun „Best Friends For Ever!” en dat ze dan dingen van mij aannemen, en niet van hun… dat doet me goed! Niet dat ik de ouders van Kelly minderwaardig vind: juist niet!!! Maar, het geeft me een goed gevoel dat ze beter naar mij luisteren bij pijntjes e.d. dan naar hun. Ook al zijn opa en oma hun „besties for life…” Ik ben er "altijd", en het lijkt erop dat ze zich dat gaan beseffen. En God… wat HOU ik van deze kinderen ondertussen! De tijd van uittesten lijkt voorbij, maar natuurlijk blijven het kinderen. Maar het is fijn om te merken dat ze mij accepteren als hun verzorgende… Het klinkt misschien dom of raar, maar de bevestiging van deze twee kinderen maakt me gelukkiger dan de bevestiging van Kelly en Tony. Hun support heb ik al sinds het begin, de liefde van de kinderen heb ik écht moeten winnen!
Nu vanavond was gek. Ik had het in het zin om samen met Kelly haar moeder oliebollen te bakken, maar door mijn ziek zijn is het daar helaas niet van gekomen. Toch heb ik dat echt gemist dit jaar! Papa met zijn ontelbare hoeveelheid oliebollen, en de verkoop die ik dan altijd begeleid. Het is een soort traditie, waar ik veel over gesproken heb hier! Daarnaast was het jammer dat er in de buurt geen vuurwerk afgestoken werd! Ik ben samen met Tony heel even naar buiten gegaan, en we hebben op het Deck wat vuurwerk gekeken en geluisterd, maar is nog niet eens een tiende van wat er in Ens altijd te zien en te horen is… Kun je nagaan hoe weinig er hier aan gedaan werd. En toch… Heb ik genoten van dezel „simpele” Oud en Nieuw. We hebben heerlijk gegourmet met z’n allen, en waardevolle herinneringen met elkaar gedeeld. Pap: 4 jaar geleden, toen wij Oud en Nieuw met jou in het ziekenhuis vierde… Toen was de tweeling net geboren, en vierden Kelly en Tony Oud en Nieuw ook in het ziekenhuis: gek hé?!
Nu ga ik lekker slapen, en verwacht niet teveel van het nieuwe jaar. Het wordt hoe dan ook een enorme belevenis: ik ben mijn droom achterna gegaan, en nu is het mijn taak om er echt iets van te maken! Ik heb het enorm getroffen met mijn lieve host family, maar dat is niet alles. Ik moet naast hun ook een sociaal leven op zien te bouwen, en ik ben hard bezig om er iets van te maken. Ik zei al tegen mama en een aantal andere lieve vrienden dat ik er graag een extra jaar aan vast zou plakken. Die mogelijkheid heb ik, maar ik moet eerst maar eens zien hoe alles loopt. Als alles goed blijft gaan, behoort verlengen zeker tot de mogelijkheden! Ook al was oma Ens het daar niet mee eens… Haha, vanavond Skypen met mijn lieve oma van 86: ONBETAALBAAR!!!
Lieve mensen, geniet van al het moois wat 2014 jullie gaan brengen, en leer van alle lastige momenten die op jullie wegen zullen komen! Ik denk aan jullie, ook al zit ik 6000 km verderop! Ook al ben ik ver weg; ik vergeet jullie niet!!!
Liefs en een dikke nieuwjaarskus!!!
XXX Roeleke
-
01 Januari 2014 - 10:54
Jolanda:
Lieve Roeleke,
Wij wensen jou een gelukkig, gezond en liefdevol nieuwjaar daar in de States meid. Fijn te lezen hoe goed je het daar hebt, maar ook hoe je het thuisfront mist!! Geniet van alles wat het nieuwe jaar je zal brengen.
Lieve groetjes Jolanda, HJ, Pascal en Dylan. Xxx -
01 Januari 2014 - 12:05
Otto En Betsy:
Hoi Roeleke, wij wensen je ook heel veel geluk en boven al goede gezondheid toe in het nieuwe jaar. En dat je daar maar een heel fijne tijd mag hebben. Leuk om je verhalen te lezen. Heel herkenbare dingen van Petra toen die een jaar naar Engeland is geweest als au-pair. Heel veel succes verder groet Otto en Betsy -
01 Januari 2014 - 12:06
Wikje:
de beste wensen van ons allemaal!
heerlijk om je verslag te lezen .
Fijn dat het zo goed met je gaat!
Liefs van alle zieltjes
-
01 Januari 2014 - 20:02
Elske:
heyyy Roeleke, fijn om te lezen dat je weer helemaal opgeknapt bent. Dat je je draai begint te vinden is helemaal geweldig en het is echt een turn around... We wensen je al het goeds voor 2014 en geniet van alles! Liefs van de Schilders
-
01 Januari 2014 - 20:11
Eline:
Super-Roeeeeeeeeeel, HAPPY NEW YEAR TO YOU TOO girl :D
wat vervelend die ziekjes laatste tijd... hopelijk zijn die vanaf nu over!!!
doe kallum an Dikke kus vanaf de andere kant! XXXXXX -
02 Januari 2014 - 19:08
Els:
Een uur verder, maar wat een verhalen. Ik heb me kostelijk vermaakt. Je schrijft erg leuk :) Super gaaf om te lezen wat je allemaal al hebt meegemaakt en hoe je je weg begint te vinden bij de familie. Ik had je gister natuurlijk al even gesproken dus een nieuw jaar wensen doe ik niet meer, maar ik wil nog wel even zeggen dat ik trots op je ben en dat ik uitkijk naar je volgende verhaal. Dikke kus -
03 Januari 2014 - 18:09
Heleen:
Roel!!!! Beetje laat maar een heel gelukkig 2014! Maak er een prachtig jaar van. Leuk om je verhalen te lezen. Ik blijf je volgen hoor! Have fun daar op je nieuwe plekje!
Dikke kus van alle oompies♥ -
03 Januari 2014 - 18:28
Roeleke Van Munster:
Bedankt voor jullie berichtjes allemaal! Erg leuk om te lezen.... dus vooral blijven doen! :) -
07 Januari 2014 - 16:15
Rina:
Ha die roeleke,
Daar ben ik weer! Al dat goede nieuws verveeld zeker niet. We zijn het bijna niet meer gewend dat het ook heel lang goed kan gaan. Mooi te zien dat elke familie een warmere kant heeft, dan de andere kant van de Fam. Niets ten nadele van hoor. Fijn dat de kinderen jou al zo snel accepteren. Je ging altijd al zoveel met jeugd om en dan ook nogeens juf. Daar pluk je nu misschien wel de vruchten van. Onvoorstelbaar in Amerika zo weinig vuurwerk. Dat land blijft mij verbazen. Wie weet....over een jaar of misschien wel twee.... extra oliebollen bakken!
Voor jou een te gek jaar gewenst in goede gezondheid.
Veel liefs van de Buntjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
