Jetlag? Check!

Maandag 18 november 2013 17:58, in hotelkamer van Double Tree Hotel in Tarrytown

Vier het leven om je heen,

hang de slingers op en dans met iedereen
.
Het leven is al veel te kort

ja, en alleen is maar alleen

Dus droom, durf, doe en deel met iedereen!

Zo dan. Daar zit weer, met het laptopje op schoot om mijn belevenissen weer op papier te zetten. Ik ben nog geen 48 uur geleden vertrokken, en toch is er al zo veel gebeurd. Misschien worden jullie wel gek van al mijn berichtjes, maar ik zet het sowieso allemaal in de computer dus gooi het ook maar gelijk op mijn weblog. Mocht je geen zin hebben in deze onzin; stop gerust met lezen. ;)

Gisteren waren alle meiden erg moe. We hebben om 17:30 even uitleg gekregen over het hotel, en waar en hoe laat we vandaag morgen verzamelen. Daarna hebben we afgesproken om nog even te eten samen in het restaurant. We konden kiezen uit ongeveer 10 gerechten. Er kwamen gelijk al veel burgers langs, maar ik heb het maar even bij een salade gehouden: ik kon van alle indrukken/adrenaline eigelijk niet eten.

Na het eten gauw douchen en onder de wol. Ik slaap met een meisje uit Frankrijk en een meisje Tsjechië op de kamer. Zij hebben ook allebei een gezin hier in de staat New York. Leuke meiden op zich, geen last van in ieder geval. We waren alledrie erg moe, en zijn daarom tegen 21:00 al gaan slapen. FOUT FOUT FOUT! Ik was vanmorgen om 4:46 wakker, en heb daarna ook niet meer geslapen. Hallo Jetlag, wat fijn om te merken dat jij ook gearriveerd bent! *zucht* Toch had het ook een voordeel, zo vroeg wakker zijn. Ik kon in alle rust even bijkletsen via whatsapp. Ten slotte was Nederland allang ontwaakt.

Maar toch, toen we om 8:30 eindelijk begonnen met onze ”drivers course” was ik al aan gaas. En ga dan maar eens aandachtig luisteren naar één persoon gedurende de hele ochtend/middag. Gelukkig was het een enorm leuke vrouw, die de gortdroge stof op een leuke en frisse manier wist te brengen. Met een flinke dosis zelfspot en leuke anekdotes tussendoor was het best te doen. Nam niet weg dat de vermoeidheid soms zijn tol eiste; sommige dingen heb ik echt niet meegekregen. Geen probleem; want van alles wat we behandeld hebben kregen we een folder met informatie; dus ik kan het nog eens rustig nalezen, mocht ik die behoefte hebben (denk het niet!).

Tussen de middag hebben we geluncht in het restaurant, en tegen 15:30 was het eindelijk afgelopen. Daarna ben ik gelijk naar de lobby gegaan om even te Skypen met Ilona en Edwin. Op onze kamer zaten die andere twee meiden al, en om nou drie gesprekken te gaan voeren in elk een andere taal; leek me niet wat. Gelukkig is de lobby typisch Amerikaans: GROOT dus! Heerlijk even gekletst, fijn om ze even te zien.

Na het Skypen even lekker gedoucht en nu zit ik dus op bed van alles te lezen, opruimen en ondertussen probeer ik nog even mijn belevenissen en gedachtes op papier (lees in de laptop) te krijgen. Ik ben even heerlijk alleen, de andere meiden zijn de hort op. Ik ben niet naar NYC gegaan, omdat ik straks Marielle, de huidige au pair van the Wenzels, op bezoek krijg! Voor die tijd nog maar even wat eten zometeen, en dan richting de lobby om haar op te wachten. Voor nu is één ding vooral belangrijk: WAKKER BLIJVEN. Dat is echt een sport momenteel, maar het gaat me nog goed af.

Zo dit was hem wel weer voor nu. Jullie liggen vast al lekker te slapen allemaal, ga daar vooral mee door, dan ga ik vooral nog even verder met wakker blijven.

Tot de volgende knoop!

Liefs xxx